လူမႈေရး ဆိုတာ

အမိေျမက မိဘ ေဆြမ်ိဳးတို႕ကို ခြဲခြာၿပီး ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သား အျဖစ္ အလုပ္လုပ္ရတာ မလြယ္လွပါဘူး။ ရသမွ်ေငြကို ေနဖို႕ စားဖို႕ ေလာက္ငရံု ခ်န္ၿပီး မိသားစုထံ အကုန္ပို႕ေနခဲ့ၾကလို႕ ေနထိုင္မေကာင္း ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အခါ၊ လုပ္ငန္းခြင္မွာ ထိခိုက္ ဒဏ္ရာ ရခဲ့ၾကလို႕ ကိုယ္လက္ အဂၤါေတြ စြန္႕လႊတ္ ၾကရတဲ့ အခါ ေဆးကုစရာ ေငြက်န္ မရွိ၊ အလုပ္ရွင္က တာ၀န္မယူ၊ အိမ္ငွားခ မေပးႏိုင္လို႕ ေနစရာ၊ စားစရာ၊ ေဆးကုစရာ မရွိဘဲ မေသမရွင္ ဘ၀မွာ စိတ္ဓာတ္က်လြန္းလို႕ သတ္ေသ သြားသူေတြလဲ အမ်ားသားပါ။ ဘ၀တူ အလုပ္သမား အခ်င္းခ်င္းကို ေဆြမ်ိဳးလုိ သေဘာ ထားၿပီး ႏိုင္ငံသားခ်င္း ရိုင္းပင္းရံုက လြဲလို႕ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းသူမ်ား အဖို႕ တျခား ေရြးစရာ နည္းလမ္း သိပ္မရွိလွ ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ဆင္းရဲသားခ်င္း အတူတူ ပိုဒုကၡ ေရာက္ေနသူကို ဒုကၡနည္းသူက ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္ ၾကရင္း ရင္ၿငိမ္းပန္း အသင္းေလးက ပိုအင္အား မ်ားလာတာပါ။ ဒီလို သြားေရာက္ ေတြ႕ဆံု အားေပး ေမးျမန္းမႈဟာ သတ္ေသ လုဆဲ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသက္ကို ကယ္ႏိုင္ ေလာက္သည္ အထိ စိတ္ဓာတ္ ခြန္အား ေပးစြမး္ ႏိုင္တယ္ ဆိုတာ ကိုယ္ေတြ႕ ေတြပါ။

သည္လို လိုက္လံ အားေပး ရတာ တလကို ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္လို႕ ေရတြက္ ႏိုင္ဖို႕ေတာင္ ခက္ခဲလွ ပါတယ္။ အသင္း၀င္ တစ္ဦးခ်င္းက အိတ္စိုက္ လုပ္လိုက္ရတာေတြလည္း မ်ားလြန္းလွပါတယ္။ အျခား အသင္းအဖြဲ႕ မ်ားလို အသင္းသားမ်ား မည္သည့္ လခ၊ အက်ိဳး ခံစားခြင့္မွ မရၾကပါဘူး။ ဒါ့ျပင္ အသင္းသားမ်ားရဲ႕ အလုပ္ခ်ိန္ မ်ားကို ဖ်က္၊ အခ်ိန္ပို လုပ္ခမ်ားကို လ်စ္လ်ဴရႈရင္း လူသားခ်င္း စာနာစိတ္ ဆိုတာေလး တစ္ခု တည္းနဲ႕ ဒီလို လူမႈ အက်ိဳးျပဳ လုပ္ရပ္မ်ားကို တြန္းအားေပးသူ မပါဘဲ ကိုယ္ပိုင္ အသိစိတ္ နဲ႕ ေဆာင္ရြက္ ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ေလး ေတြရဲ႕ အားငယ္ ေနတဲ့ မ်က္ႏွာ၊ အားကိုး တႀကီး မ်က္၀န္းေလး မ်ားကို ကိုယ္ခ်င္းစာ လိုက္မိ တာနဲ႕ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ကရုဏာ စိတ္ရဲ႕ ေစ့ေဆာ္ မႈေၾကာင့္ အားတင္းရင္း အေရာက္သြား လိုက္ၾက တာပါပဲ။

အလွဴေငြက အလွဴ ပစၥည္း၊ အကူ ပစၥည္းေတြက အလွဴေငြေတြက ပါတာ ျဖစ္ေပမယ့္ သြားေရာက္ ေတြ႕ဆံုရတဲ့ စရိတ္ကေတာ့ ရင္ၿငိမ္းပန္း အဖြဲ႕သားမ်ားရဲ႕ သီးသန္႕ အိတ္စိုက္ေငြထဲပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပီတိကိုစား အားရွိပါသည္။ ကရုဏာ ဘာ၀နာကိုပြား တကမၻာလံုး ေအးခ်မ္းပါေစသား…